کوچک شدن کیک اقتصاد: طی دو سال تولید ناخالص داخلی ایران بر اثر تحریم ها ۹ درصد کاهش پیدا کرد، برای اینکه هزینه فرصت را دریابیم اگر این اعداد را با حالتی مقایسه کنیم که تحریم ها وضع نمی شدند، می توان گفت تولید ناخالص داخلی ایران ۱۵ تا ۲۰ درصد کمتر شد.
کاهش صادرات نفتی ایران: نسبت به سال ۲۰۱۱، بر اثر تحریم ها صادرات نفتی ایران حدود ۶۰ درصد کاهش پیدا کرد که هزینه ای معادل ۱۶۰ میلیارد دلار برای ایران داشت، کاهش قیمت نفت از سال ۲۰۱۴، سهم از دست رفته ایران در بازارهای جهانی و رقابت با کشورهای منطقه وضعیت را بدتر کرد.
محدودیت دسترسی به درآمدهای ارزی: جز ۷۰۰ میلیون دلار تعیین شده در هر ماه، ایران امکان دسترسی به درآمدهای خود را نداشت، این ذخایر در بانک های خارجی در حدود ۱۱۵ میلیارد دلار برآورد شده بود.
کاهش ارزش پول ملی: ارزش پول ملی ریال در برابر دلار در طی دو سال از ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ در حدود ۵۶ درصد کاهش پیدا کرد.
افزایش تورم: کاهش ارزش ریال به افزایش تورم انجامید و ایران در سال های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳ تورمی بین ۵۰ تا ۷۰ درصد را تجربه کرد.
کاهش تولیدات صنعتی: بسیاری از صنایع تولیدی به فناوری و قطعات وارداتی وابسته بودند که با توجه به کاهش ارزش ریال و محدودیت های بانکی مشکلات بسیاری را تجربه کردند، برای مثال، تولید خودرو در ایران طی دو سال حدود ۶۰ درصد کاهش پیدا کرد.
یکی از پژوهشگران ایرانی، کریم سجادپور، هزینه کل برنامه هسته ای را حتی بالغ بر ۵۰۰ میلیارد دلار برآورد کرده است.
