می گویند بسیاری از شدت عمل و بدبینی ژنرال جیمز ماتیس (مَتیس به زبان اصلی)، وزیر دفاع آینده امریکا، نسبت به ایران تعجب می کنند، گفته می شود بر سر اختلاف در مورد چگونگی رفتار با ایران از سوی اوباما کنار گذاشته شده است. او را آدمی توانمند و یک استراتژیست بزرگ می دانند، ولی مواضع بسیار تندی نسبت به ایرانی ها دارد.
برخی معتقدند علت این کینه را باید در این دانست که وی از تفنگداران دریایی (Marine Corps) ایالات متحده است، آنها بیش از یک نیروی نظامی یک فرقه اند با باورها و تعصبات خاص خود که در هیچ بخش دیگر از نیروهای نظامی امریکا دیده نمی شود. آنها رویدادهای ناخوشایند را از یاد نمی برند، بلکه با تکرارشان همیشه خود را برای انتقام آماده نگاه می دارند. اما این چه ربطی به ایران دارد؟
در میانه های جنگ داخلی لبنان، حدود ساعت ۶ بامداد ۲۳ اکتبر سال ۱۹۸۳ ساختمان چهار طبقه مقر تفنگداران دریایی امریکا در بیروت با حمله انتحاری یک کامیون حاوی حدود ۲۱۰۰۰ پوند تی ان تی از بین رفت. ۲۴۱ نفر در این انفجار کشته شدند. این مرگبارترین حمله به تفنگداران امریکایی بعد از جنگ جهانی دوم بود. چهار ماه بعد نیروهای نظامی امریکا از لبنان خارج شدند.
پیش از آن هم در ماه آوریل همان سال در یک حمله به سفارت خانه امریکا ۶۳ نفر از جمله یکی اعضای بلندپایه سیا، رابرت ایمز، کشته شدند و یک تفنگدار دریایی هم در میان کشته ها بود، این را نخستین حمله به اهداف ایالات متحده از سوی امریکا از سوی اسلامگرایان دانسته اند. ایران در ایالات متحده به عنوان نقش اصلی در هدایت این حمله ها شناخته می شود، بحثی که تا امروز هم همچنان داغ است. در آخرین نمونه بعد از برجام دادگاهی رای داد که خانواده قربانیان می توانند خون بهای کشته شدگان را از پول ایرانی ها بردارند.
اینکه در آینده چه رخ می دهد البته کار متخصصان فال قهوه است، پاره کردن برجام رخ نمی دهد، آنقدرها هم مهم نیست، مثلث فلین، ماتیس و پترایس چیز ترسناکی برای ایرانی هاست.
