بعد از اینکه آن چریک کوبایی ریق رحمت را سر کشید، صحبت هم بر سر او بالا گرفت، متوفی چند دهه ای در این کشور ۱۱ میلیون نفری حکومت کرد و اکنون میراث وی در معرض قضاوت عموم است، بد نیست ده نکته را درباره کوبا بخوانیم:

 

۱-     کوبا روزانه حدود ۱۰۰ هزار بشکه نفت از کشور دوست و برادر ونزوئلا دریافت می کند. گفته اند در سال ۲۰۱۵ پوتین ۳۲ میلیارد دلار از بدهی های کوبا به شوروی سابق را بخشید. (در حدود ۹۰ درصد کل بدهی)

۲-     درآمد سرانه تجمیعی کوبا ۵۵۳۹ دلار است، ولی بسیای از کوبایی ها ماهانه حدود ۲۰ دلار حقوق دریافت می کنند. بنا بر آمارها ۴۰ درصد از نیروی کار کوبا در طبقه متوسط (البته با یک تعریف گل و گشاد) جا می گیرند، ولی مصرف آنها به دلیل حقوق پایین بسیار محدود است).

۳-     کمتر از ۵ درصد کوبایی ها دسترسی به اینترنت دارند.

۴-     فقط ۲۰۱ رده شغلی می توانند به صورت خویش فرما و مستقل اداره شوند، بقیه فعالیت تنها به صورت وابسته به دولت مجازند.

۵-     بیش از دو سوم از ۲ میلیون کوبایی ساکن در ایالات متحده در فلوریدا زندگی می کنند، به عبارتی معادل ۱۸ درصد جمعیت کل کوبا بیرون از این کشور در امریکا اقامت دارند.
۶-     ۹۰ درصد کوبایی ها صاحب خانه هستند.
۷-     امریکایی می توانند معادل ۴۰۰ دلار جنس از کوبا بیاورند که شامل ۱۰۰ دلار سیگار برگ و نوشیدنی رام می شود.
۸-     نسبت وابستگی (نسبت افرادی که جز نیروی کار نیستند به جمعیت شاغل) تا سال ۲۰۲۵ از حدود ۵۵ درصد کنونی به ۶۸ درصد می رسد و با توجه به مدل اقتصادی کوبا این یک چالش جدی برای آنهاست.

۹-     متوسط طول عمر کوبایی ها از شیلیایی ها (همان ها که پینوشه نگذاشت به دموکراسی واقعی برسند) کمتر است!

۱۰ – کوبا در شاخص توسعه انسانی رده ۶۷ جهان است، ونزوئلا ۷۱، شیلی ۴۲، آرژانتین ۴۰ و ایران ۶۹ است.
لینک مرجع