شب گذشته موشک های ذوالفقار سپاه پاسداران به پایگاه های داعش در دیرالزور اصابت کرد، بنا بر اعلام مقامات رسمی، این حملات به تلافی حملات تروریستی بنیادگراهای سنی در چند روز گذشته در مجلس ایران و مقبره آیت الله خمینی انجام گرفت. کمی آن سوتر هم جنگنده های امریکایی هواپیمای دولت سوریه را سرنگون کردند. اولین بار است که ایرانی ها بعد از جنگ عراق از حمله موشکی مستقیم در خاک کشور دیگر استفاده می کنند.
از مدتی پیش کسانی برخورد گروه های متحد امریکا و ایران را در حوالی دیرالزور را پیش بینی می کردند؛ دو رویداد اخیر را در این باره باید در نظر داشت، گروه های حامی ایران در سوریه چندی پیش توانستند با موفقیت به منطقه مرزی این کشور با عراق برسند (منطقه ای که به الولید یا الطنف مشهور است) و به نوعی گروه های مخالف دولت سوریه را محاصره کرده اند. از آن سو بنا بر توافق آستانه تاجیکستان، امریکا و متحدانش بنا دارند منطقه جنوب سوریه (نزدیک اردن و اسرائیل) را به صورت منطقه کاهش تنش (امن) درآورند.
گفته می شود گروه های حامی ایران برای حمله به دیرالزور از دو محور آماده می شوند، اما در این نبرد احتمال برخورد نظامی گروه های نظامی هوادار اسد (با پشتیبانی ایران و روسیه) و مخالفان آن (حمایت امریکا) وجود دارد. گروه های مخالف می توانند از شمال وارد عمل شوند.
با این حال، علی رغم میل امریکایی ها برای کاهش تنش ها در جنوب، گروه های حامی اسد باید جای پای خود را در منطقه مرزی تازه فتح شده (سوریه-عراق) و همین طور درعا (نزدیک مرز اردن) محکم کنند. چرا؟ مخالفان می توانند با حمایت امریکا ناحیه مرزی سوریه و عراق را از دست حامیان اسد در آورند. حضور در درعا هم برای حفظ ارتباط متحدان ایران در عراق و سوریه تا سواحل مدیترانه (به اصطلاح پل زمینی) و همچنین قطع کمک رسانی به گروه های مخالف (از طریق اردن) لازم است.
با این حال برای پیروزی در نبرد آینده دیرالزور، پشتیبانی هوایی روسیه ضروری است، کسانی حدس می زنند که تلاش های دیپلماتیک امریکا و روسیه و همین طور افزایش هزینه حضور نظامی متحدان ایران در جنوب سوریه تا اندازه زیادی جلوی این بلند پروازی ایرانی ها را خواهد گرفت.
روشن نیست حمله موشکی سپاه پاسداران به پایگاه های داعش هدفش “نشان دادن جدیت ایرانی ها در دنبال کردن مسیرشان در سوریه و قرار دادن بقیه مقابل کار انجام شده” باشد، شاید از منظر افکار عمومی، بهبود تصویر سپاه پاسداران در میان مردم و برجسته کردن نقش آن در مناسبات سیاسی داخلی مورد نظر بوده است و محتمل است می خواسته اند توانایی های این نیروی قدرتمند به رقبای داخلی و خارجی نشان دهند. با این حال به نظرم قمار شجاعانه ای بود، باید دید واکنش یانکی ها در برابر این حرکت چه خواهد بود، والله اعلم.
