محمد امین الحسینی، مفتی اورشلیم در سال های پیش از جنگ جهانی دوم، همان چهره ای است که عکس گفتگوی او با هیتلر را اینجا و آنجا می توانید ببینید.
او فلسطینی بود و در جنگ جهانی اول در ارتش عثمانی خدمت کرد، مدتی در سوریه بود و سپس به زادگاهش برگشت. الحسینی هوادار اندیشه های پان عربی بود که به تدریج به سوی نوعی ناسیونالیسم فلسطینی تغییر کرد. بعد از زندانی شدن برای رهبری یک شورش و مناقشه میان اعراب و یهودیان در سال ۱۹۲۰ و چند سال زندانی شدن از سوی مقامات به عنوان مفتی اعظم اورشلیم برگزیده شد.
جامعه ملل (پدر سازمان ملل کنونی) از سال ۱۹۲۲ قیمومیت فلسطین را به بریتانیا واگذار کرد که بخشی از این سرزمین به یهودیان سپرده شد و مهاجرت آنها که از ۱۸۸۲ شروع شده بود شدت گرفت. اختلاف های گسترده قبلی هم مزید بر علت شد و کار به درگیری های جدی در سال های ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹ کشید که الحسینی نقشی پررنگ در ان داشت و مخالفت وی با بریتانیا بالا گرفت.
او به لبنان و عراق گریخت و سرانجام با به قدرت رسیدن فاشیست ها و نازی ها در ایتالیا و آلمان به سوی آنها رفت. او در کمک به جلب نیروهای مسلمان بوسنی برای ارتش نازی نقش موثری داشت. او در آن دیدار معروف با هیتلر خواهان حمایت پیشوا از استقلال اعراب و پایان دادن به مسئله یهودیان شد. بعد از شکست آلمان ها هم به قاهره پناهنده شد. اما مسائل کمتر بیان شده هم هست!
فلین در کتابش به نقش کمونیست ها در سال های دهه ۱۹۲۰ و ۳۰ اشاره دارد، حزب کمونیست فلسطین (بخوانید شوروی) بسیاری از مفاهیم سیاسی موثر مانند “استعمار” و “امپریالیسم” را به پان عرب ها و الحسینی معرفی کرد. آنها حرف هایی که تاکنون شناخته شده نبود را به عنوان یک ایدئولوژی سیاسی موثر به مبارزان عرب آموختند. مایه های ضدیهودی هم که به وفور از دوران تزارها در روسیه وجود داشت و به ناسیونالیست های عرب منتقل می شد، قضیه پروتکل های یهود و نقش پلیس مخفی تزار را شنیده اید؟
https://en.wikipedia.org/wiki/Amin_al-Husseini
ملغمه ای از آموزه های کرملین و توهمات بیولوژیک و برتری نژادی نازی ها و دیدگاه های جهادی به وجود آمد که هنوز آثار آن را می توان در میان بنیادگرایان خاورمیانه دید. قضاوتی در مورد یهودیان و دولت اسرائیل ندارم، اما به نظرم برای شناخت ریشه های اسلامیست های خاورمیانه نظیر داعش و طالبان و القاعده باید تفکر این چهره کمتر شناخته شده را هم بررسی کرد. والله اعلم.
لینک مرجع
