جهانی شدن/جهانی سازی در یک تعریف ساده به معنای فرایند یکپارچه شدن کشورهای جهان با یکدیگر است، با پیشرفت فناوری کشورهای جهان می توانند با سهولت بیشتری منابع اقتصادی و فرهنگی را با یکدیگر تبادل کنند و انسان ها فراتر از مرزهای ملی به عنوان شهروندی جهانی تلقی شوند. کسانی البته این “جهانی شدن” را به معنای مثبتی به کار نمی برند.
اهل فن برای اندازه گیری این یکپارچگی هم شاخصی ابداع کرده اند که جهانی سازی را در سه جنبه اقتصادی، سیاسی و اجتماعی می سنجد، در آخرین رده بندی ۲۰۱۶ که در میان ۲۰۷ قلمرو قانونی- جغرافیایی انجام گرفته است، چنانکه شاید انتظار داشته باشید کشورهای اروپایی مانند هلند، ایرلند، بلژیک و اتریش در صدر قرار دارند و به اصطلاح “جهانی تر” هستند. وضعیت و رتبه ایران نیز در این شاخص ارزیابی شده است:
رتبه جهان سازی اقتصادی: ۱۵۸
رتبه جهان سازی سیاسی: ۹۴
رتبه جهان سازی اجتماعی: ۱۴۳
رتبه جهانی سازی کل: ۱۵۴
